Kort Verblijf

 

Een vreemdeling die zich naar België begeeft om zijn familie te bezoeken, of om het land te bezoeken, of om beroepsredenen, of om een sportieve of culturele manifestatie bij te wonen of eraan deel te nemen, of om elke andere reden, moet aantonen met documenten dat hij voldoet aan de voorwaarden om de binnen te komen.

Deze binnenkomstvoorwaarden zijn vastgelegd in artikel 6 van de Schengengrenscode.

Zie hier De binnenkomstvoorwaarden voor het Schengengrondgebied - Artikel 6 Toegangsvoorwaarden voor onderdanen van derde landen

Een van deze binnenkomstvoorwaarden is dat men in het bezit moet zijn van een geldig visum, tenzij de vreemdeling vrijgesteld is van deze verplichting, of tenzij hij houder is van een verblijfstitel die een binnenkomst zonder visum mogelijk maakt of van een nationaal visum lang verblijf (visum D) dat geldig is.

Een kort verblijf in de Schengenruimte mag niet langer zijn dan 90 dagen binnen elke periode van 180 dagen.

De houder van het visum moet deze regel respecteren.  Bijgevolg wordt een vreemdeling die vaak reist aanbevolen om het aantal dagen die hij tijdens de « mobiele » referentieperiode van 180 dagen, die aan elke dag van een nieuw verblijf voorafgaat, in de Schengenruimte heeft doorgebracht te tellen. De elektronische calculator is nuttig voor het berekenen van de toegestane verblijfsperiode. 

In bepaalde omstandigheden kan de verlenging van een kort verblijf worden toegestaan. Dat is met name het geval wanneer overmacht u verhindert om de Schengenruimte op de voorziene datum te verlaten.

Al deze informatie wordt in de volgende pagina's uiteengezet.

Favorieten:

Lidstaten

De Schengenruimte bestaat uit 27 Staten: Oostenrijk (AT), België (BE), Zwitserland (CH), Tsjechische Republiek (CZ), Duitsland (DE), Denemarken (DK), Estland (EE), Griekenland (EL), Spanje (ES), Finland (FI), Frankrijk (FR), Kroatia (HR), Hongarije (HU), IJsland (IS), Italië (IT), Liechtenstein (LI), Litouwen (LT), Luxemburg (LU), Letland (LV), Malta (MT), Nederland (NL), Portugal (PT), Noorwegen (NO), Polen (PL), Zweden (SE), Slovenië (SI), Slowakije (SK)

Buitengrenzen van de Schengenruimte

Indien u de Schengenruimte via België binnenkomt, moet u via een van de volgende doorlaatpunten passeren: de luchthavens van Brussels National Airport, Deurne, Oostende, Gosselies, Bierset of Wevelgem, de havens van Antwerpen, Oostende, Zeebrugge, Gent, Nieuwpoort of Blankenberge, of het station Brussel-Zuid (Eurostar Terminal).

De Dienst Vreemdelingenzaken kan een administratieve geldboete van 200 EUR opleggen aan de vreemdeling die de verplichting om via een van deze doorlaatpunten binnen te komen niet respecteert.

Voorwaarden om de Schengenruimte binnen te komen

De voorwaarden om de Schengenruimte binnen te komen zijn vastgelegd in artikel 6 van de verordening (EU)2016/399 van het Europees Parlement en de Raad van 9 maart 2016 betreffende een Uniecode voor de overschrijding van de grenzen door personen (Schengengrenscode)

Deze voorwaarden zijn op elke vreemdeling van toepassing, ongeacht het feit of hij onderworpen is aan de visumplicht voor een kort verblijf of vrijgesteld is van die verplichting.

De controle die door de grenswachten aan de buitengrenzen wordt uitgeoefend wordt door de Schengengrenscode geregeld.

De verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad van 15 maart 2001 stelt de lijst van derde landen vast waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum en de lijst van de landen waarvan de onderdanen van die plicht zijn vrijgesteld.

Deze lijsten worden gepubliceerd in de tab Grenscontrole.

De lijst van de verblijfstitels die worden afgegeven door de Schengenstaten en die een binnenkomst zonder visum mogelijk maken wordt eveneens gepubliceerd in de tab Grenscontrole (VISA).

 

De procedure en de voorwaarden voor de afgifte van visa voor een kort verblijf in de zijn vastgelegd door de Visumcode. Dit betekent dat alle Schengenstaten dezelfde regels toepassen wanneer ze een visumaanvraag onderzoeken. Een vreemdeling mag de Schengenstaat die zijn visumaanvraag zal onderzoeken echter niet kiezen. Hij moet zich wenden tot de Schengenstaat waarnaar hij zich wenst te begeven (enige bestemming of voornaamste bestemming).

De vreemdeling die een visum aanvraagt, moet bewijzen dat hij voldoet aan de voorwaarden om de Schengenruimte binnen te komen. Hij moet dus een reeks documenten met betrekking tot het doel van zijn reis, zijn huisvesting en de financiële en medische dekking van zijn reis voorleggen. Hij moet ook garanties op terugkeer naar zijn land van verblijf op het einde van zijn verblijf geven.

Lees meer over de aanvraag binnenkomstvisum voor de Schengenruimte (visum C).

Een visum voor binnenkomst in de Schengenruimte maakt het over het algemeen mogelijk om op het grondgebied van alle Schengenstaten rond te reizen. 

Opgelet : een visum geeft geen absoluut recht op toegang tot de Schengenruimte. .

De wachten aan de buitengrenzen controleren ook de binnenkomstvoorwaarden. Indien dat niet het geval is, kan de binnenkomst geweigerd worden. (Cf. Grenscontrole).

De beslissing tot weigering van een visum en de redenen van deze weigering worden doorgegeven aan de aanvrager, die een beroep.

 

Nuttige info: De Europese Unie heeft met bepaalde derde landen een akkoord dat tot doel heeft de visumafgifte te faciliteren  ondertekend.  De onderdanen van deze landen worden uitgenodigd om de site van de Belgische ambassade die bevoegd is voor dit land te raadplegen. Anderzijds genieten de familieleden van een burger van de Europese Unie of van een onderdaan van een geassocieerd land van de bijzondere bepalingen, binnen de grenzen en onder de voorwaarden vastgelegd in de richtlijn 2004/38/EG.

[Artikel 5 van de wet van 15 december 1980 en artikelen 18 en 20 van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981]

De vreemdeling die niet logeert in een logementenhuis dat onderworpen is aan de wetgeving betreffende de controle der reizigers, moet zich, binnen drie werkdagen nadat hij België is binnengekomen, laten inschrijven bij het gemeentebestuur van de plaats waar hij logeert, tenzij hij behoort tot een der categorieën van vreemdelingen die van deze verplichting zijn vrijgesteld.

De volgende personen zijn vrijgesteld van de verplichting om zich bij het gemeentebestuur aan te bieden:

1° de vreemdeling die tijdens een reis in België voor behandeling in een ziekenhuis of een soortgelijke verplegingsinrichting is opgenomen;

2° de vreemdeling die aangehouden is en in een strafinrichting of in een inrichting tot bescherming van de maatschappij gedetineerd is.

 De vreemdeling ontvangt een « aankomstverklaring ». [Bijlage 3 van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981]

Dit document is maximum 90 dagen geldig, vanaf de datum van binnenkomst in België, tenzij de vreemdeling houder is van een visum dat een kortere duur bepaalt.  

 [Artikel 33 van de visumcode]

Het is mogelijk dat een vreemdeling die voor een korte duur in België verblijft het grondgebied van de Schengenstaten niet voor het einde van de geldigheidsduur van zijn visum of de toegestane verblijfsduur kan verlaten.

De Dienst Vreemdelingenzaken kan de verlenging van het verblijf toestaan indien deze vreemdeling, met documenten, het bestaan van zwaarwegende persoonlijke redenen die de verlenging van het verblijf rechtvaardigen, of van overmacht of humanitaire redenen die hem verhinderen om het grondgebied van de Schengenstaten te verlaten, aantoont.

De aanvraag voor een verlenging van het verblijf moet worden ingediend bij het gemeentebestuur van de verblijfplaats, met de volgende documenten:

  • een kopie van het paspoort (identificatiekenmerken, visum, in- en uitreisstempels);
  • een kopie van de aankomstverklaring , indien de vreemdeling aan deze verplichting onderworpen is (bijlage 3 van het koninklijk besluit van 8 oktober 1981) ;
  • een brief waarin de redenen voor de aanvraag voor de verlenging van het verblijf worden uitgelegd;
  • documentatie die het bestaan van zwaarwegende persoonlijke redenen, overmacht of humanitaire redenen aantoont;
  • het bewijs dat de aanvrager een medische Schengenreisverzekering heeft genomen die voor de volledige duur van het verblijf geldig is, met een minimumdekking van 30.000 euro.

Indien de Dienst Vreemdeling de verlenging van het verblijf toestaat, zijn er twee mogelijkheden:

  • het gemeentebestuur verlengt de aankomstverklaring; of
  • de vreemdeling ontvangt een uitnodiging, om zich, op afspraak, aan te bieden aan het loket van de Federale Overheidsdienst Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, om er een nieuw visum te ontvangen.

Het loket van de FOD Buitenlandse Zaken bevindt zich in de Karmelietenstraat 27 te 1000 Brussel. 

Het is, op afspraak, op maandag, woensdag en vrijdag, van 9.30 u tot 11.30 u, geopend.

De afspraak moet worden gemaakt via e-Appointment (diplomatie.be)  

Het nieuwe visum is gratis indien de verlenging van het verblijf gerechtvaardigd wordt door overmacht of humanitaire redenen. Er moet echter betaald worden voor het nieuwe visum (30 euro) indien de verlenging van het verblijf door zwaarwegende persoonlijke redenen gerechtvaardigd wordt.

[Artikel 7, eerste lid, 2° van de wet van 15 december 1980]

De Dienst Vreemdelingenzaken geeft een bevel om het grondgebied van de Schengenstaten te verlaten af aan de vreemdeling die langer dan de toegestane 90 dagen, binnen elke periode van 180 dagen, of langer dan de verblijfsduur die toegestaan wordt door zijn visum, binnen de daarop vermelde geldigheidsperiode, op het grondgebied verblijft. (cf. Lezen van de visumsticker)

De termijn die gegeven wordt om het grondgebied van de Schengenstaten vrijwillig te verlaten wordt vermeld in het document dat door het gemeentebestuur aan de vreemdeling wordt overhandigd. 

De vreemdeling die het grondgebied van de Schengenstaten niet vrijwillig verlaat binnen de gegeven termijn, loopt het risico onder dwang te worden verwijderd.  (cf. Illegaal verblijf)