Vrijwillige terugkeer

De maakt deel uit van het terugkeerbeleid. De vrijwillige terugkeer en de gedwongen terugkeer zijn twee pijlers van dit beleid.

België past het uitgangspunt toe dat elke vreemdeling die een betekend kreeg op zelfstandige en vrijwillige wijze kan vertrekken. De gedwongen terugkeer wordt enkel toegepast indien de onwettig verblijvende vreemdeling niet goedschiks gehoor geeft aan een bevel om het grondgebied te verlaten.

De zelfstandige terugkeer is in principe de normale situatie. Wanneer een vreemdeling een bevel om het grondgebied te verlaten ontvangt, vraagt men hem om het grondgebied van België op zelfstandige wijze en op eigen houtje te verlaten en om terug te keren naar zijn land van herkomst of het land waar hij mag verblijven (of dat hij mag binnenkomen).

Wanneer binnen de termijn van het bevel om het grondgebied te verlaten aan de terugkeerverplichting is voldaan zal geen worden opgelegd. De vreemdeling kan zijn terugkeer op zelfstandige wijze en op eigen houtje organiseren, of een doen op het federaal agentschap , dat bevoegd is voor de organisatie van de begeleide vrijwillige terugkeer.

Indien u wenst terug te keren, kan DVZ u helpen.

Contacteer de Dienst Vrijwillige terugkeer van DVZ:

Tel: 02/488 97 77

e-mail: icamsupport [at] ibz.fgov.be 

De dienst zal u inlichten over de modaliteiten van de reis, de te ondernemen stappen en de nodige documenten.

De DVZ kan de reiskosten op zich nemen van uw vliegtuig-, trein- of busticket.

De begeleide vormt een essentieel luik van het terugkeerbeleid dat door België en de Dienst Vreemdelingenzaken verdedigd wordt. Dit terugkeerbeleid voorziet eveneens dat de opsluiting en de gedwongen terugkeer de laatste opties zijn, indien de vreemdeling niet vrijwillig terug wil keren.

De vasthouding in een gesloten centrum is een van de instrumenten in het kader van de gedwongen terugkeer. De Dienst Vreemdelingenzaken heeft ervoor gekozen om de gesloten centra als partner voor de vrijwillige terugkeer in te schrijven bij de Internationale Organisatie voor Migratie. In 1999 werd een overeenkomst die de gesloten centra als zelfstandige partners voor de vrijwillige terugkeer erkent afgesloten. In 2008 werd diezelfde overeenkomst voor de woonunits afgesloten.

De terugkeerbegeleiders van de gesloten centra moeten de personen die met het oog op hun verwijdering opgesloten werden onder andere overtuigen om mee te werken aan hun terugkeer en zich, wanneer van toepassing, in te schrijven in het programma voor de vrijwillige terugkeer. Bijstand  in het kader van de vrijwillige terugkeer wordt niet automatisch aan elke persoon die vastgehouden wordt in een gesloten centrum geboden. In principe wordt de bijstand niet verleend aan de vreemdelingen die misdrijven gepleegd hebben.